Żeńska odmiana dławisza wyposażona jest w kwiatki które mają słupki. Jesienią, gdy dławisz traci liście, żeńskie odmiany stroją się w korale. Dekoracyjne owoce wiszą na gałązkach przynajmniej do połowy zimy, zanim nie opadną lub nie znikną w ptasich dziobach (ludziom mogą zaszkodzić). Okazy żeńskie dławisza uważa się za atrakcyjne i przeznacza dla nich eksponowane, nasłonecznione stanowiska. W maju i czerwcu na żeńskich odmianach tworzą się niepozorne, ale bardzo liczne kwiaty, zapylane przez dostawy pyłku od męskiego osobnika. Natomiast latem, po zapyleniu słupki pęcznieją i powstają z nich kuliste, początkowo zielone owoce. Jesienią owoce dławisza osiągają średnicę ok 7 mm i stają się intensywnie żółte. Te, które dojrzały, zaczynają pękać i rozchylać skórzaste osłonki. Zimą, owoce ‘Diany’ gubią skórzaste płatki i jaskrawymi czerwonoróżowymi osnówkami zapraszają ptaki na posiłek. Żeńska odmiana dławisza okrągłolistnego ‘Diana’ najlepiej owocuje przy męskiej odmianie ‘Hercules’.